ریاضی و آمار یک فصل یک درس یک(قدیم)

ریاضی و آمار یک فصل یک درس یک

تاریخچه ی اتحاد ها

استفاده از اتحاد ها را باید در دوران کهن جست و جو کرد.

یونانی ها ، هر مفهوم ریاضی را تا جایی که ممکن بود ، به هندسه تبدیل کردند.

توجه بیشتر آن ها به هندسه ، بیشتر به این دلیل بود که گمان می کردند، هندسه دانشی مجرد است و

هیچ گونه کاربرد عملی در زندگی ندارد.

برای نمونه ، فیثاغورث که در سده ی ششم پیش از میلاد زندگی می کرد یا

هواداران او، یک رشته اتحاد را روی طول ضلع های مثلث قائم الزاویه مطرح کردند.

ولی اقلیدس ، که در سده ی سوم پیش از میلاد می زیست ،

بیشتر اتحاد های جبری را ، البته به صورت هندسی ، منظم کرده است.

او در «مقدمات» خود که شامل 13 کتاب است ،

کتاب دوم را به اتحاد های جبری ، البته با استدلال هندسی آن ها ، اختصاص داده است.

اقلیدس به کمک شکل های هندسی ، ده اتحاد جبری را بررسی می کند که اتحاد:

(a+b)²=a²+2ab+b²

چهارمین آن هاست.

تاریخ ریاضیات

حوزه‌ای از مطالعات که به عنوان تاریخ ریاضیات شناخته می‌شود در درجه اول به منشأ اکتشافات در ریاضی و

در درجه‌های پایین‌تر به تحقیق و تفحص بر روی روش‌های ریاضی و یادداشت‌های ثبت شده پیشین می‌پردازد.

قبل از عصر مدرن و گسترش جهانی اطلاعات، توسعه نمونه‌های مکتوب ریاضی فقط در چند حوزهٔ خاص بوده‌است.

قدیمی‌ترین متن‌های ریاضی در دسترس: پلیمپتن ۳۲۲ (ریاضیات بابلی ۱۹۰۰ سال قبل از میلاد)، پاپیروس رایند (ریاضیات مصری ۱۸۰۰–۲۰۰۰ قبل از میلاد)

و پاپیروس مسکو (ریاضیات مصری ۱۸۹۰ قبل از میلاد) می‌باشند.

همگی این متون قضیه فیثاغورس را مورد توجه قرار می‌دهند. به نظر می‌رسد که این قضیهٔ معروف،

قدیمی و گسترده‌ترین پیشرفت ریاضی پس از حساب و هندسه پایه‌است.

تحصیل ریاضی به عنوان نمایش مدل‌کنندهٔ انضباط (بین اشیاء) در قرن ۶ قبل از میلاد با فیثاغوریان شروع شد.

اصطلاح ” علم ریاضی” (mathematic) را از یونان باستان (μάθημα (mathema به معنی ” موضوع مطالعه دستورالعمل ” ابداع کردند.

ریاضیدانان یونانی روش‌ها را به خوبی تصفیه کردند

(مخصوصا از راه دستورالعمل استدلال استقرایی و در اثباتهااز اثبات گرایی منطقی) و موضوعات ریاضی را گسترش دادند.

ریاضیدانان چینی هم همکاری اولیه‌ای شامل ” سیستم مکانی زمانی ” داشته‌اند.

” سیستم عددی عربی_هندی ” و قوانینی برای استفاده از عملگرهای آن، که امروزه در سرتاسر دنیا استفاده می‌شود.

احتمالاً در هزاره اول AD در هند تکامل یافته و از طریق ریاضیات اسلامی و

کارهای محمد بن موسی خوارزمی به غرب منتقل شده‌است.

ریاضیات اسلامی به سهم خود ریاضی ای که

در این تمدن‌ها شناخته می‌شود را پیشرفت و گسترش داده‌است.

بسیاری از متن‌های عربی و یونانی در ریاضیات

بعدها به لاتین ترجمه شده‌اند که باعث رشد ریاضی در قرون وسطی اروپا شده‌است.